Bir gün Mecnun devesine atlamis, Leyla ´nin köyüne gitmek icin.
Ama deveyi zorlar, gitmek istemez.
Mecnun kafaya koymustur , gidecektir.
Yola düser, yolun yarisinda uyku bastirir, devenin üzerinde biraz kestirir.
Gözlerini acar ,bakar ki basladigi yerde yani kendi köyündedir.
Mecnun, az uyuyunca deve geri döner, cünkü yavrusu köyde kalmistir.
Bu kissadan cikardiginiz hisseyi benimle paylasmak ister misiniz.?
Allahu Teala insana neden iki kulak, bir agiz vermis?
Iki dinle bir konus diye….
Ve bu dilin önüne de iki engel koymus, biri disler digeri de dudak.
Onu korumamiz muhafaza etmemizin ehemmiyeti burdan da anlasiliyor zaten.
Her sabah uyaninca bütün azalar dile yalvarir,
-Ne olur dogru dur , dogru ol.Sen dogru olmazsan biz de dogru olmayiz.
Hem kendini hem de bizi yakma.
Bunlari yanlis hatirlamiyorsam,Kimyayi Saadet (Imam-i Gazali) de okumustum.
Bu dil insani dinden imandan eder.
Kisiyi tanimak istiyorsan konustuklarina bak, onlar onun ne halde oldugunu ortaya koyar.
Büyükler bosa dememis;
-Biliyorsan konus ,ibret alsinlar;bilmiyorsan sus , adam sansinlar .
-Dilim, seni dilim dilim dilerim.
-Sükut-u lisan, selamet-i insan.
-Yerinde söz söyleyn , özür dilemek zorunda kalmaz….
vs, vs ,vs……
Cocuk olup o sari ciceklerle bezenmis tarlada kosup yuvarlanmak
Sirtüstü uzanip göyüzünü seyretmek
Gözlerini kapatinca huzuru koklamak
Ne kadar özledim silam ne kadar uzak…..
Menzil Yolu-başka bahar 