Güzel gecinme sanati

Ilk önce insanlarla güzel gecinmek istiyorsaniz, olaylara sadece kendi pencerenizden bakmayin. Mesela filmlerde olur ya, görüntü donar sadece birisi donmamistir digerlerini seyreder. Bizlerde olaylari öyle görmeliyiz. Her zaman ´ben, ben´dememeliyiz. Cok aciktigimizda dünya üzerindeki ac insanlari gözümüzün önüne getirmeliyiz. Üsüdügümüzde karda kista evsiz insanlarin yasam mücadelesini düsünmeliyiz. Ilk önce bulundugumuz durumdan dolayi Allahá sükretmeli ve onlar icin yapabilecegimiz birseyler olup olmadigini düsünmeli ,eger imkanimiz varsa bunlari icraata dökmeliyiz. Halimizden sikayet ediyorsak, bizden daha kötpü durumda olanlari düsünüp sükretmeliyiz. Her zaman bizden daha iyi durumda degil de kötü durumda olanlari görmeliyiz.

Biriyle iyi gecinmek istiyorsan, her zaman kendini onun yerine koy. Mesela birine birsey söyleycegin zaman – O söz bana söylenmis olsa nasil bir tepki veririm? Ya da biri sana kizdiysa , -Acaba ne yaptimda kizdi, yaptigim seyi o bana yapsaydi nasil karsilardim, kizarmiydim? diye düsünmek gerek. Ne demis atalarimiz, -Igneyi önce kendine , cuvaldizi baskasina batir. Yani insanlarla güzel gecinebilmek bir sanat. Ya da birisi sana bir kötülük yaptiginda, hemen onu silme. Daha önceden sana yapmis oldugu iyilikleri gözönüne getir. Yine ne demis büyüklerimiz, -Iyilige karsi iyilik yapmak her kisinin, kötülüge karsi iyilik yapmak er kisinin isi. Birine kizdigimiz zaman icimizden gecenleri hemen döküp devirmemeliyiz.  Biraz bekleyip düsünüp tasinip cevap vermeliyiz. Belki o anda tamiri zor hatalar yapabilirz, birinin kalbini kirabiliriz,incitebilirz. Yine ne demis Yunus Emre, -Bir gönül kirdin ise bu kildigin namaz degil. NOTGün gectikce anneme ve babama benzemeye basladim. Önceden hep böyle ögütler verirlerdi bizlere, kulak arkasi ederdik, simdi bu yazdiklarimi okusalar…